Rzecz o poezji...

     RZECZ O POEZJI - wedle Aishy Baranowskiej... ;-) ----------------------- Poezja - czym jest? Co mo¿na nazwaæ poezj±? Oto po wieloletnim pisaniu 'do szuflady' o¶mielam siê podj±æ próbê zdefiniowania poezji, zgodnie z tym, co dyktuje mi serce romantyka... Dla mnie to nie sztuka napisaæ parê s³ów byle jak, postawiæ kropkê - i nazwaæ to wierszem... Sztuk± jest napisaæ co¶ tak, aby mia³o sens i brzmia³o piêknie, a jednocze¶nie oddzia³ywa³o silnie na Czytelnika... Poezja, ¿eby by³a naprawdê poezj±, musi wynikaæ nie tyle z produkcji masowej, co z najszczerszego sentymentu i musi p³yn±æ z serca... Poezja, któr± dyktuje nam serce, zawsze wzbudza zachwyt i szacunek do piêkna - jest to wiêc rzecz naprawdê warto¶ciowa. Dla mnie poezj± jest to, co subiektywne i sugestywne, tzn. pokazuj±ce rzeczywisto¶æ tak±, jak± widzi poeta, a niekoniecznie tak±, jaka jest - i oczywi¶cie, mo¿na z ³atwo¶ci± sobie wyobraziæ to, o czym pisze taki poeta w swoim wierszu, kiedy siê go czyta... Niestety, wspó³cze¶ni zrobili ze sztuki i z muzyki zwyczajny przemys³; dla nich to tylko tania rozrywka i nic wiêcej... Nie potrafi± patrzeæ g³êbiej w ludzkie serce ani te¿ dostrzegaæ ukryty sens i pojmowaæ znaczenie tego, co widz± i s³ysz±... Nie s± zdolni do wzruszeñ ani do wy¿szych uczuæ... Jedynie nieliczni spo¶ród ludzi mog± siê poszczyciæ wiêksz± przenikliwo¶ci± i dotrzeæ do tego, co warte jest poznania... Nie nale¿y byæ w ¿yciu cynicznym odbiorc± kultury skomercjalizowanej... Poezja, muzyka, film czy szeroko pojêta sztuka - to nie s± rzeczy, które maj± tylko wype³niæ nam czas i u¶piæ nasz umys³ - wrêcz przeciwnie; one s± po to, aby nas zmusiæ do my¶lenia, do refleksji nad wszystkim, co nas otacza, od ¶wiata materialnego pocz±wszy, na sferze duchowej skoñczywszy. Kropka. Je¶li kto¶ tego nie rozumie, to ju¿ jego problem, a nie mój... Poezja to jednak co¶ znacznie wiêcej ni¿ tylko sztuka; prawdziwy wiersz niesie w sobie przes³anie, jest bogaty w tre¶æ - ale nie ma w nim miejsca na 'przerost formy nad tre¶ci±' - i vice versa... Poezja ma za zadanie zachwycaæ, wprawiaæ w zdumienie, zaskakiwaæ geniuszem autora - poprzez trafny dobór ¶rodków stylistycznych oraz odpowiedni uk³ad rymów i wersów w ka¿dej strofie, zgodny z podstawami najbardziej wyrafinowanej estetyki. Niechaj podmiot liryczny bêdzie mo¿na swobodnie uto¿samiaæ z samym autorem, a wówczas wiersz bêdzie autentyczny - tak jak autentyczn± jest poezja, bêd±ca zwierciad³em duszy i kronik± serca poety... Takie to idea³y staram siê osobi¶cie realizowaæ, pisz±c moje wiersze... Niezale¿nie od jêzyka, w jakim siê wypowiadam - gdy¿ trzeba Wam wiedzieæ, mili Czytelnicy, i¿ ja od dawna ju¿ pisujê poezje w kilku jêzykach obcych, a ostatnio g³ównie po hiszpañsku i po polsku, rzadziej po angielsku. Kiedy¶ to by³ nawet i francuski, a pó¼niej - w³oski, jeszcze pó¼niej przyszed³ czas na urdu... Obecnie jednak stwierdzi³am, ¿e najlepiej do pisania poezji nadaj± siê jêzyki hiszpañski i nasza piêkna polszczyzna, naturalnie... ;-) Niechaj ten krótki traktat bêdzie odzwierciedleniem moich wyobra¿eñ o literackiej rzeczywisto¶ci naszych czasów, a dla moich panów braci - poetów, niechaj bêdzie sugesti±, porad± i przypomnieniem, gdy zapomn± - o tym, ¿e 'pañskie oko konia tuczy' ('the beauty lies in the eye of the beholder')... ;-) ------------------------------ [Aisha Baranowska, Luton 2010]