Bogini

     Po¶ród milionów zgarbionych,
Nieetycznie jest byæ wyprostowanym.
Patrzeæ oczyma,
Które ju¿ dawno straci³y wa¿no¶æ.
Uwa¿nie przygl±daæ siê tym,
Dla których ¶wiat to reakcja chemiczna.
Mijaæ ich zagubione,
Spragnione gorzkiej przyjemno¶ci,
Wyg³odnia³e spojrzenia.

Bêdziesz taki jak oni,
Staniesz siê jednym z nich,
Gdy us³yszysz bicie swego serca.
Zwyczajne, nieznajome twarze,
Generacji techno stan± siê rodzin±.

Zatopiony klucz do w³asnego umys³u,
Po¿era Ciê alienacja.
Minê³a chwila, zaczyna siê wieczno¶æ,
To czas, kiedy ka¿da my¶l sprawia ból.
Próbujesz zasn±æ,
Posklejaæ wreszcie my¶li.
Nie potrafisz,
Zaczynasz ostatni sen.
Wierzysz ju¿ tylko w jedn± Boginiê,
A imiê jej brzmi ... amfetamina.