Wydarty ze snu

     Upi³em z kielicha obfito¶ci,
I ugasi³em pragnienie,
Utraconym nadziejom.

Ksiê¿yc zas³oni³ nam niebo-
-Marn± namiastkê,
Erotycznej mozaiki.

Chmury przesta³y p³akaæ,
Wiatr zapomnia³ dok±d i¶æ,
A czas, czas nie istnia³.

Nagle g³os poranka spotka³em,
I ze snu wydarty,
Znów zbieram natchnione ko¶ci.