Jakis tam

     Rankiem, obudzi³ mnie zapach ¶niadanka. No i siê nie myli³am. Wsta³am z ³ó¿ka jak u siebie. Czyli przeci±gaj±c siê i obiaj±c siê o ¶ciany. By³am potargana, ale to mi nie przeszkadza³o, szczególnie, ¿e us³ysza³am zaraz za sob± s³owa: -Czuj siê jak u siebie! Widzê, ¿e zaczynasz siê wkrêcaæ w nasz± ekipê. Fajnie! Dzisiaj poznasz wiêcej ludu. Je¶li oczywi¶cie z nami pójdziesz!-powiedzia³ Tomek. -Pewnie, ¿e tak. Nie chcê mi siê wracaæ do pustej chaty. A gdzie pójdziemy? -A to taka nasza miejscówka od niedawna! -Fajowo! Lubiê ludzi ustatkowanych! -Hehe. I wyszed³ do sklepu. Skorzysta³am z okazji by lookn±æ do kuchni i sprawdziæ co upichci³. No wiecie nie mog³am siê oprzeæ nale¶nikom, wiêc zaczê³am podjadaæ. Nagle us³ysza³am. -Ty ³asuchu, a co tu ju¿ buszujesz? Odwróci³am siê, to by³ Adam. -No bo na g³odniaka nie wyjdê przecie¿ z wami. -Jak to z nami? -Bo Tomek mówi³ co¶ o waszej miejscówce i fajnych ludziach. -Aaaa...To ju¿ Ci opowiedzia³ co robimy jak mamy czas? -Nie! A co robicie? -O! To dobry kolega! Zobaczysz! Wróci³ Tomek. Z torb± pe³n± papu. -No koledzy, po piwku? Pomy¶la³am:o nie jak ja jestem tutaj to zrobiê ma³y rygor. -Drodzy koledzy, piwko zostawicie sobie na pó¼niej. Wieczorkiem jest mecz w tv! -Oooo! Dobrze mówi dziewczyna! Co bêdziemy od samego rana rozwalaæ sobie w±trobê.-oznajmi³ Pawe³. -No to ja idê do wuceta siê przebraæ!-krzyknê³am. Jakie¶ 20 minut pó¼niej. Wysz³am z toalety i szykowa³am siê do wyj¶cia. -Zaraz, zaraz panienko! A ¶niadanie? -A no tego! Ja ju¿ jad³am -Gdzie? -Zjad³am czê¶æ twojego ¶niadania, gniewasz siê?-spyta³am lekko przera¿ona. -Nie no co ty! Na zdrowie! W rozmowê wtr±ci³ siê Daniel. -Ludzie! Szykujmy siê, bo inni ju¿ pewnie czekaj±. -Ja ju¿ stoje pod drzwiami.-krzyknê³am z przedpokoju. Po 10 minutach wpakowali¶my siê do 2 samochodów i pojechali¶my. Po jakim¶ czasie znale¼li¶my siê przy klubie. -No to wysiadka panowie, panie.-krzykn±³ Adam. Weszli¶my do ¶rodka. Tam zobaczy³am du¿± grupkê ludzi. -Siema ludziska! -Nooo wreszcie!-krzyknê³a jaka¶ panienka. Ch³opaki ustawili siê w krêgu i zaczêli uk³adaæ ,,kolejny,, bit, jak to powiedzia³ Pawe³. Muszê przyznaæ, ¿e im te tututrutu sz³y dobrze. Wyjê³am texty z torebki i zaczê³am sobie po cichu rymowaæ. Obok mojego stolika przeszed³ Daniel i zacz±³ s³uchaæ mojego rymowania. -Eee, ludzie! Mamy ju¿ solistkê! -Co ty? K³amiesz?-krzykn±³ nowo poznany Patryk. No i polecia³y ostre s³owa na osobê, która mnie oszuka³a i zostawi³a. A to tak na marginesie kawa³ek.(tak na prawdê ca³o¶æ) Pustkê czujê wielk± nie od dzisiaj. The end: nie ma mego, twego misia. S³abo mi siê robi gdy o Tobie wspomnê. Tej banalnej historii nigdy nie zapomnê. Do¶æ ju¿ cierpieñ przez Ciebie. Prawie zniszczy³am siebie. Wiem teraz o to ci chodzi³o Ale NIE! Innaczej sie skoñczy³o! Gdy patrzê na twe dawne foto... My¶lê... ja nie! Ty by³e¶ idiot±!!! Teraz mówiê ,,BOUNCE,, kolego Koniec tego dobrego Szydzê do wszystkiego co kiedy¶ by³o Do tego co chrzani³e¶, i siê rozmy³o Nie uroniê za Ciebie ani jednej ³zy Wyrzucam z g³owy wszystkie z Tob± sny. Mówiê Ci ostatnie yo, adios Takie przeznaczenie, taki los! -M³oda, dobra jeste¶! Bierzemy Ciê! -Ty Adam! Co nie mówi³e¶, ¿e masz tak± zdoln± pannê? -Pisa³a wiersze dla mnie, ale rymy? Kto by pomy¶la³!? No i tak siê sta³o, ¿e wkrêci³am siê w ten show-biznes. Zosta³am tam 2 tygodnie i sz³o mi super. Ludzie to co¶ nowego w moim ¿yciu. A odkry³am swój talent rymowania na jednej marcowej lekcji fizyki! To by by³o na tyle! Do nastêpnej cz.!