R. G±bczak, Powraca!

     Ta zabawna i kipi±ca humorem ksi±¿ka opowiada dzieje 15 letniego Rudolfa G±bczaka pocz±tkuj±cego aktora z krzywym zgryzem i ¼le dobranym aparatem ortodontycznym , którego los nie potraktowa³ ³agodnie "zsy³aj±c" do takiej a nie innej rodziny. Mama Rudolfa jest bezrobotn± psycholog, która chodzi na feministyczne manifestacje , babcia w podesz³ym wieku wciela siê w najró¿niejsze postacie z jej m³odo¶ci ( i nie tylko ), tata nie mo¿e znale¶æ sobie pracy, choæ ma wy¿sze wykszta³cenie i bez trudu "móg³by robiæ co tylko zechce, czyli pracowac nawet w nocnym klubie go-go” - do czego ochoczo namawia go jego ¿ona a mam g³ównego bohatera. Siostrzeniec Gonzo pozostawiony na pastwê losu, przez wyrodnych rodziców zatruwa i tak ju¿ pelne wra¿eñ ¿ycie Rudolfa. A!! I jest jeszcze pies- Opona sêdziwa suczka prawie bez sier¶ci ,ale za to z wielk± psi± (je¶li wogle co¶ takiego istnieje…)depresj±... Rudolfowi zbli¿aj± siê egzaminy gimnazjalne , dziewczyna (jego pierwsza, wielka mi³o¶æ) rzuca go dla hiphopowca BB Blachy 450, do domu wraca jego brat Filip-ojciec Gonzo. rodzice wysy³aj± go na przymusowe ferie w górach, które tez nie zapowiadaj± siê ró¿owo..... Jedn± z niewielu dobrych w ¿yciu chwil dla Rudolfa to spotkanie czarnoskórego Ozyrysa z egipskim ojcem i polsk± matk±, z którym to dozgonnie siê zaprzyja¼nia i spêdza du¿o czasu rozmawiaj±c o wszystkich mêskich problemach…..Udaje mu siê równie¿ zadebiutowaæ w awangardowej sztuce teatralnej….. Opowie¶æ, a¿ „rozsadza” humorem. Czytaj±c j± na lekcjach musia³am powstrzymywaæ siê od parskniêcia ¶miechem na teksty typu : „(…) Nie mogê zasn±æ. Wstyd mi za ten wpis. Przeciez jest ca³y czas mój mam±. Mo¿e i trochê nieobliczaln±, ze sko³tunionym afro na g³owie, ale inni maj± jeszcze gorzej. Co by o niej nie mówiæ , to jednak dba³a o mnie przez ca³e ¿ycie. Nidgy mnie nie zostawi³a w sklepie i nie chcia³a sprzedaæ mnie za butelkê wódki. Z drugiej strony , to niedobrze. Pewien gwiazdor mia³ matkê alkoholiczkê i teraz ma w³asny ¶mig³owiec, jest przystojny, bogaty i ma chud± blondyknê za ¿onê. Problem z moimi rodzicami polega na tym , ¿e to dzi¶ jeszcze nie zdecydowali, czy bêd± wyrodni, czy nie. To mi bardzo utrudnia sytuacjê. Bo nie wiem , czy jestem z patologicznej rodziny. Cholera jasna! Zawsze te pó³¶rodki! (…)” „¦wiñskim truchtem” Joanny Fabickiej, to po prostu super ksi±¿ka!! GOR¡CO POLECAM!!