Apel do Polakow...

     * * * Pomni dziejów narodu naszego, narodu duchem i sercem wielkiego - zwyciestwa dzis niesiem plonaca pochodnie; niechaj swiat z Polaków przyklad bierze, niech za Polakiem wslad wraz odmawia pacierze, aby czlowiek umial zycie swoje przezyc godnie... Aby potepione byly na jednostce dokonane zbrodnie... Aby zas cala ludzkosci rodzina w jedno polaczyla sie ramie, co mieczem prawdy zabija oblude - niechaj teraz ten dzien i ta godzina beda dla cie jako wolnosci znamie; niechaj sie odrodza szczytne idealy - niech choc raz na Polaka krzywym okiem niech nie spojrzy dzis swiat caly...! Powstan wiec, o dzielny narodzie! Powstan, a dawaj przyklad swiatu - nie pozwól, by sie krzywda dziala twemu bratu... Niechaj nie mówia ludzie, ze Polak nic nie wart - jakkolwiek tez potrafisz, wszystko z siebie daj; Ojczyznie - wiare! Ludziom - rozum! A narodom - pokój...! Niech pozostanie ten kraj dla potomnych, choc im nie przyniesiem korzysci ogromnych - toc wiedziec beda i naucza sie przeszlosc szanowac, a to, co dobre, w przodkach swoich nasladowac - oto w kilku slowach skromnych niech wyraza sie Polaków duma - niech nie mówia wiecej ludzie, ze Polak nic nie wart; jakkolwiek wiec potrafisz, wszystko z siebie daj - Ojczyznie - wiare, ludziom - milosc, a swiatu - nadzieje... ---------------------------------------------- (Luton, Anglia; 03/06/2010) ----------------------------------------- (Prosze o wstawienie polskich znakow, o ile to mozliwe, ale poza tym, bez zmian. Dziekuje. Autorka)